อุทิศชีวิตให้กับความอ่อนโยนและบทกวีมองย้อนกลับไปที่ยังคงอยู่ในเมืองที่ว่างเปล่าที่หายไปรออย่างขมขื่น ก็เหมือนน้ำ ค่อย ๆ หายวับไป เวลาก็แก่ชรา ผม และหน้า ฝุ่นสีแดงเป็นพันฟุต หัวใจของฉันมีเพียงหนึ่งคน และรอยยิ้มของฉันถูกยกขึ้นเพื่อคุณเท่านั้น เรือข้ามฟากแห่งการกลับชาติมาเกิดความคิดที่นุ่มนวลและสง่างามเพียงปลายนิ้วสัมผัส ตั้งแต่นั้นมาเขาได้เฝ้าเมืองที่ว่างเปล่าด้วยตัวเขาเอง
ความรักที่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ตลอดชีวิตเป็นเพียงสถานีเปลี่ยนเครื่องในการเดินทางที่ยาวนาน และไม่ว่าจะอยู่นานแค่ไหน ก็ต้องจากไปและขึ้นเครื่องใหม่เสมอ
หลายครั้ง เราไม่ได้สะดุดกับความอ่อนแอของเรา แต่สะดุดที่จุดแข็งของเรา เพราะความอ่อนแอมักจะเตือนเรา และความเข้มแข็งมักทำให้เราหลงทาง
แม่บอกว่าอย่าพลาดสองอย่าง ดีที่สุดคือบ้านหลังสุดท้ายกับคนที่รักคุณอย่างสุดซึ้ง
ผู้มีความทะเยอทะยานย่อมมีวิถีทางของตนเอง และผู้ที่ไม่มีความทะเยอทะยานก็พบว่าเป็นเรื่องยาก
เมื่อคนมีความเจ็บปวด เขาจำได้ว่าเขาเคยเจ็บปวดมาก่อน
เสียบาคาร่า pantip 2563
เมื่อต้องเผชิญกับสองทางเลือก การโยนเหรียญได้ผลเสมอ ไม่ใช่เพราะมันให้คำตอบที่ถูกต้องเสมอ แต่ในวินาทีที่คุณปล่อยมันไปในอากาศ คุณรู้ทันทีว่าผลลัพธ์ที่คุณต้องการคืออะไร
