ในฤดูเดียวกับดอกไม้ อายุเท่าสายลม ความเยาว์วัยที่คลุมเครือ และสังคมที่เยือกเย็น ผู้กำลังเล่นไวโอลินด้วยการสัมผัสเบา ๆ เพื่อสร้างเสียงที่วิเศษ และผู้ที่เล่นเสียงกลองที่ทำให้หูหนวก การใช้ชีวิตในยุคที่รุ่งเรืองที่สุด ประสบกับสถานการณ์ต่างๆ ในโลก ปรับตัวให้เข้ากับการต่อสู้อย่างดุเดือดกับโชคชะตา หรือจมอยู่ในความต่ำต้อย ใครจะรู้ ใครจะรู้?
ชีวิตไม่ได้ดีอย่างที่คุณคิด แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คุณคิดเช่นกัน ฉันคิดว่าผู้คนอ่อนแอและเข้มแข็งเกินจินตนาการ บางครั้งฉันอาจจะอ่อนแอจนน้ำตาไหลในประโยคเดียว และบางครั้งฉันก็พบว่าตัวเองกัดฟันและเดินมาไกล
ครั้งแล้วครั้งเล่าในประวัติศาสตร์มีคนที่ไตร่ตรองถึงสิ่งที่ยิ่งใหญ่ในอดีต พวกเขาได้รับพลังจากสิ่งเหล่านี้ และมักจะรู้สึกถึงความงดงามของชีวิตมนุษย์
บางคนถึงวาระที่จะรอคนอื่น และบางคนถึงวาระที่จะรอ
เมื่อลูกกตัญญูรับใช้ญาติพี่น้อง เขาไม่ควรทำให้ญาติของเขาเย็นชา ลำบากใจ หวาดกลัว เสียใจ พูดไม่ออก และละอายใจ หยวนไค
เวลานั้นสวยงามเสมอแต่เราไม่มีเวลาชื่นชมความงามของเขาเลย ยังมีคนอีกมากมายที่ไร้เหตุผลเหมือนฉันหรือเปล่า ฤดูหนาวน่าจะหนาว นี่คือกฎธรรมชาติและมีอยู่จริง เจตจำนงของมนุษย์ เป็นอะไรที่เปลี่ยนไม่ได้ แต่คนรักกัน กลัวที่จะปลุกทุกอย่างที่จำศีลให้ตื่น ไม่อยากรบกวน แต่กลับถูกรบกวนด้วยอารมณ์ความรู้สึกของตัวเอง จู่ๆ ก็นึกถึงประโยคหนึ่งขึ้นมา อย่าฆ่าโบเรน แต่โบเรนคุณตาย
